Θα έρθει μία εποχή που (το) εσύ (του ειμί)
θα είσαι εκεί και εγώ εδώ,
θα γλύφω τις σπασμένες αλυσίδες
χαρακωμένος ο λαιμός από την προσπάθεια
και τώρα να...μου λείπουν τα δεσμά μου.
(Είδες τι σου είναι ο άνθρωπος;)
θα είσαι εκεί και εγώ εδώ,
θα γλύφω τις σπασμένες αλυσίδες
χαρακωμένος ο λαιμός από την προσπάθεια
και τώρα να...μου λείπουν τα δεσμά μου.
(Είδες τι σου είναι ο άνθρωπος;)
Ξεπέζαψα από τα σύννεφά μου
λες να έχει έρθει ήδη η εποχή;
Αντιρρησίας εθεροβάμον, το μέσα σπαρταρά
φτύνοντας και θηλάζοντας πυγμένο αίμα,
κοινωνικό γίγνεσθαι υποκειμενικού θανάτου.
2014