Και το παιδί του τελευταίου γαλάζιου ουρανού
μία στατική σκιά
δίπλα από τα βήματα των ροζιασμένων τοίχων
μία ηλιαχτίδα που ξυπνά
σε ακρογιαλιές καταραμένων στίχων.
Και το παιδί του τελευταίου γαλάζιου ουρανού
προσφέρει δοχεία στους θεούς
για τα θρυμματισμένα δάκρυά τους
χαρίζει δρεπάνια στους αγρούς
για να θερίσουν τα κορμιά τους.
Και το παιδί του τελευταίου γαλάζιου ουρανού
ξεκρεμά τα ουράνια σώματα
και τα πετά στους δρόμους
μπάλες για τα ξυπόλυτα παιδιά
της δυστυχίας κλώνους.
Και το παιδί του τελευταίου γαλάζιου ουρανού
φεύγει μακρυά
με τα πλοιάρια της *οδόδεικτης αυγής
για τις ατέρμονες κοιλάδες
της πιο στερνής σου προσευχής.
* Οδοδείκτης (μόνο αρσενικό, σήμα δρόμου που δείχνει τις κατευθύνσεις)
Μετέτρεψα άτυπα το γένος σε θηλυκό και με μεταφορά του τονισμού μόνο για τη ποιητική χρήση του στο παρόν ποίημα.
2007