Διαπλανητική Παγωνιά


Πήγα να αγοράσω λίγα όνειρα
για να ταϊσω το μέλλον 
είδα πουλιά να αργοπεθαίνουν 
πίσω από σάπια κάγκελα 
και η σκέψη τους τα φέρει τίτλο:
Ο Υ Ρ Α Ν Ο Σ
Αρπάχτηκα από τις σχισμένες σάρκες 
της παιδικής μου ηλικίας
όπου κάποιοι απέρριψαν την υπόστασή τους.
Αυτές τις σάρκες προσπάθησα να εξυψώσω
στο μαύρο πανί του θόλου του κόσμου 
όπου κάποτε φώτιζαν τα άστρα 
που είχαμε κεντήσει η παρέα των φίλων.

Πήγα να αγοράσω λίγα όνειρα
για να ταϊσω το μέλλον
είδα πουλιά νεκρά τμήματα σιωπής
πίσω από σάπια κάγκελα 
να αγγίζουν επιτέλους ουρανό.
Τον χώρο εκείνο τον αόριστο
ένα δικαίωμα ζωής 
που τους το δώρισε ο θάνατος.



2006