Περπατάς, έρπεσαι και χάνεσαι
μέσα στον αβυσσαλέο διάδρομο της ψυχής σου,
πολλά σκαλοπάτια αμέτρητα, στρυφογυριστά και αιώνια
ωσάν λευκά σημεία στην σκακιέρα των θνήσκοντων αγγέλων.
Περπατάς στους βράχους του κόσμου
σκύβεις για να αποκόψεις κομμάτια σύμπαντος
και τα πετάς στη θάλασσα...
Ακούς τον απόηχο...
Ακούς τον απόηχο από τα χθεσινά γεγονότα...
Ακούς τον απόηχο από τα κομμάτια σύμπαντος που βουτάνε στο νερό...
Ακούς τον απόηχο από το νανούρισμα ενός μωρού...
Περπατάς, έρπεσαι και χάνεσαι
πολλά σκαλοπάτια αμέτρητα, στρυφογυριστά και αιώνια...
2006